Benzin, rafineriden çıktığı şekliyle otomobillerde kullanılamaz. İçine bazı katkı maddeleri eklenerek motora ve karbüratöre zarar verici bazı etkiler önlenir. Bu zararlı etkilerden biri vuruntudur. Benzin içine katılan maddelerden biri vuruntuyu önlemeye yardım eder. Önceleri bu amaçla benzine kurşun tetra etil maddesi katılırdı. Bu maddenin çevre kirliliği yaptığı belirlenince tersiyer bütilmetil peroksit maddesi kullanılmaya başlanmıştır. Bu şekilde benzindeki vuruntu olayı azaltılmış olur.
Benzinin vuruntuya karşı direncini ifade etmek için oktan sayısı ölçüsü belirlenmiştir. Benzindeki oktan sayısı ne kadar yüksekse vuruntu derecesi o kadar düşüktür.
Oktan sayısının yüksekliği benzinin zor tutuşmasına neden olur. Zaten bu sayede vuruntu yani benzinin zamanından önce tutuşması önlenmiş olur. Fakat oktan sayısının çok yüksek olması da istenilen bir durum değildir. Çünkü bu sefer benzinin tutuşması çok zorlaşır. Benzinin oktan sayısı kullanılan araca ve ülkeye göre değişkenlik gösterir ve 50 ile 110 arasında değerler alır. Örneğin, ülkemizde genellikle 95 ve 98 oktanlı benzinler kullanılmaktadır.
Oktan sayısı neye göre belirlenir?
Bunun için alınan benzin örneği özel bir deney kabına konularak yakılır. Aynı kapta ve aynı koşullarda, daha sonra izo oktan ve n hekzan karışımı da yakılarak ölçüm yapılır. Önceden yakılan benzindeki ile aynı sonucu veren karışımdaki izo oktanın hacimce yüzdesi oktan sayısı olarak belirlenir.
Oktan sayısı arttıkça otomobil daha verimli ve sessiz çalışır fakat aracınızın çalışmasında ve performansında herhangi bir sorun yoksa kullandığınız yakıtın oktan sayısını yükseltmeye gerek yoktur.
