Eğimli yamaçlardan yuvarlanan ve yuvarlandıkça da büyüyen kar kütlesine çığ denir. Çığ olayı, kar yağışının ve yamaç eğiminin fazla olduğu, bitki örtüsünden yoksun yerlerde görülür. Çığ olayı, bazen eski kar tabakası üzerindeki yeni kar örtüsünün bazen de zeminin üzerindeki bütün kar örtüsünün kayması şeklinde olur. Kar yağışından sonra rüzgârın oluşması, kar örtüsünün belirli alanlarda birikmesine bu da çığ olayına neden olabilmektedir. Kar örtüsü üzerine yağmur yağması, örtünün ağırlığını arttırdığı için çığlara neden olabilmektedir. Bu tür çığlar çoğunlukla ilkbaharda gerçekleşir.
Çığ olayında arazinin eğimi önemli bir etmendir. 50 dereceden fazla eğimli yerlerde kar örtüsü tutunamadığı için bu tür yerlerde çığ olayı gerçekleşmez. Çığ olaylarının büyük bir kısmı, 28 ile 45 derecelik eğime sahip alanlarda görülmektedir. 25 dereceden az eğimli alanlarda küçük çaplı çığlar meydana gelir.
Çığ olayına etki eden etmenlerden biri de bitki örtüsüdür. Bitki örtüsünden yoksun yamaçlarda ya da kaygan bir zemin oluşturan nemli otlarla kaplı yamaçlarda çığ olayı daha çok görülür. Orman alanlarında ağaçlar, kar örtüsünü tuttuğundan harekete geçmesini önler. Bu nedenle orman alanlarında çığ olayı görülmez. Çığı etkileyen etmenlerden biri de zeminin yapısıdır. Fiziksel ayrışmanın fazla olduğu bu nedenle ayrışmış örtülerin bulunduğu yüzeyler ile kaygan bir yapı oluşturan killi arazilerde çığ tehlikesi daha fazladır.
Çığ olayını başlatan iç kuvvetler (deprem) olabileceği gibi rüzgâr, canlıların hareketi, gök gürlemesi veya diğer sesler gibi dış etmenler de olabilir.
Çığ olayına yeryüzünde daha çok dağlık bölgelerde rastlanır. Avrupa ile Asya arasında uzanan Alp-Himalaya dağ kuşağı, Güney Amerika’da And Dağları, Kuzey Amerika’da Kayalık ve Sierra Nevada Dağları bu tür olayların görüldüğü başlıca yerlerdir.
Çığ olayı çoğunlukla hızlı gelişir; bazen can ve mal kayıplarına neden olur. Çığ başladığı anda mümkünse çığın daha yavaş hareket ettiği ve kar örtüsünün daha ince olduğu kenarlara doğru hareket etmek gerekir. Yakın çevrede varsa yüksek kaya duldasına girilmelidir. Bu sırada ses çıkararak diğer insanlar uyarılmalı, kayak yapılıyorsa kayaklar ve batonlar çıkarılmalıdır. Çığdan kurtulunamıyorsa yüzme hareketi yaparak karın üzerinde durulmalı veya bacaklar ile kolları birleştirerek oturma pozisyonu alınmalıdır. Elin biri yüzün önünde, diğeri baş üstünde tutulmalıdır. Araçta bulunuluyorsa motor durdurulmalı ve ışıklar söndürülmeli, araçtaki oksijen miktarı korunmaya çalışılmalıdır.
Çığı önlemek için ağaçlandırma yapılabilir. Yamaçta setler ve duvarlar yapmak da çığı önlemeye yönelik önlemlerdir. Kar perdesi adı verilen setlerle karın rüzgâr tarafından tehlikeli bölgelerde biriktirilmesi önlenmiş olur. Çığın neden olabileceği tehlikeleri azaltmak için bölge kontrol altına alınarak çeşitli yöntemlerle çığ olayı yapay olarak gerçekleştirilir. Ulaşım yollarının çığ bölgelerinden geçirilmemesi, kış sporları yapılan yerlerin bu tür alanlara kurulmaması, meteoroloji istasyonları ve erken uyarı sistemlerinin kurulması, çığdan sonra arama ve kurtarma çalışmaları için gerekli önlemlerin alınması ve halkın bu konularda bilinçlendirilmesi çığa karşı alınacak önlemlerdendir.
