Lamarck’ın Evrim Hakkındaki Görüşleri

Fransız doğa bilimci Lamarck, evrim konusunda yaptığı çalışmalar sonucunda iki temel görüş ortaya atmıştır:

1. Kullanılan vücut kısımları daha fazla gelişmekte, kullanılmayanlar ise körelmektedir.
2. Organizmaların yaşamları boyunca kazandıkları özellikler yavrularına aktarılmaktadır.

Lamarck, çoğunlukla bataklıklarda yiyecek arayan leyleklerin bataklığa girdiklerinde batmamak için bacaklarını gergin tuttuklarını, bu nedenle bacaklarının zamanla uzadığını ileri sürmüştür. Lamarck’a göre bu özelliğin nesilden nesile aktarılmasıyla leylek, günümüzdeki uzun bacaklı formuna ulaşmıştır. Benzer şekilde zürafaların atalarının boyunlarının daha kısa olduğunu, ağaçların yüksek dallarına ulaşabilmek için boyunlarını sürekli uzatmak z-runda kalmaları sonucu boyunlarının zamanla uzadığını ileri sürmüştür.

Lamarck’ın her iki görüşü de daha sonra yapılan araştırmalar sonucunda geçersiz kılınmıştır. Nitekim Lamarck’ın görüşleri doğru olsaydı sporcu bir babanın çocuğunun kaslarının (spor yapmadan) da gelişmiş olması beklenirdi. Bu konuda araştırma yapan Alman biyolog August Weismann (1834-1914); sonradan kazanılan karakterlerin kalıtsal olup olmadığını anlamak için 20 döl boyunca farelerin kuyruğunu kesmiş, 21. döldeki farelerin de yine kuyruklu doğduklarını görmüştür. Bu deneyle sonradan kazanılan özelliklerin kalıtsal olmadığını ispatlamaya çalışmıştır.