Kök hücreler; kendini yenileyebilen, farklı hücre ve dokulara dönüşebilen hücredir. Kök hücreler özeldir ve insan vücudunu oluşturmak için 200’den fazla çeşit hücreye farklılaşabilmektedir. Kök hücreler hem embriyonik dönemdeki hem de ergin dönemdeki canlıların dokularından elde edilebilir. Embriyonik kök hücreler,farklı hücre ve dokulara farklılaşma konusunda yüksek bir kapasiteye sahiptir. Ergin bireylerden alınan kök hücreler ise kalp, beyin, ince bağırsak, yağ, diş, kas, kemik iliği ve kan dokudan elde edilebilmektedir. Doku kültürü ve hücre ortamında yetiştirilmeye alınan kök hücreler; kalp, bağışıklık sistemi, osteoporoz, birçok kanser türü (yumurtalık, beyin, akciğer, mesane vb), Alzheimer ve Parkinson gibi hastalıkların tedavisinde kullanılmaktadır.
İnsan vücudundaki organların fonksiyonları,bazı hastalıklar veya yaşlanmaya bağlı olarak zayıflar ya da tamamen durur. Bu durumda ilgili hücrelerin tedavi amacıyla yetiştirilmesi ve çoğaltılması gerekmektedir. Hücrelerin vücut dışında yaşayabileceği uygun ortamlarda yetiştirilmesine hücre kültürü denilmektedir. Aynı zamanda bazı hastalık yapıcı hücrelerin izlenmesi amacıylada hücre kültürleri yapılmaktadır.
Laboratuvar ortamında uygun besi yerlerine hücre ekimi yapılır. Besi yeri, laboratuvar orta-mında hücrelerin normal metabolik aktivitelerini sürdürebilmeleri için oluşturulan ortamdır. Besi yeri; içeriğindeki aminoasit, karbonhidrat, vitamin ve iyonlarla hücrelerin gelişimini destekler. Laboratuvar ortamında hücrelerin çoğaltılabilmesi için uygun pH değeri, sıcaklık ve nem oranına sahip bir ortamın oluşturulması da çok önemlidir.
Hücre kültürü tekniği; kök hücrelerin üretimi,kanser araştırmaları, biyokimya ve moleküler biyoloji çalışmaları, tüp bebek ve kısırlık tedavisi, zarargören bir dokunun yeniden oluşturulması, aşı üretimi, protein yapısına sahip ilaçların geliştirilmesi gibi birçok alanda kullanılmaktadır.
Faydalı bir yazı olmuş tebrikler.