1930’larda Almanya’da Nazi Partisi’nin iktidara gelişi, Avrupa devletlerinin silahlanma yarışına girmeleri ile İtalya’nın Akdeniz ve Balkanlarda izlediği yayılmacı politika, Balkan ülkelerinin yakınlaşmasını sağladı.
İlk Balkan Konferansı, 5 Ekim 1930’da Türkiye, Yunanistan, Bulgaristan, Romanya, Arnavutluk ve Yugoslavya’nın katılımıyla Atina’da yapıldı. Ancak uluslararası politikada görülmeye başlanan revizyonist-antirevizyonist kutuplaşmasının Balkan ülkeleri arasında da kendini göstermesi, konferansa katılan ülkeler arasında anlaşmazlıklara yol açtı. Bulgaristan’ın revizyonist devletlerle yakınlaşması,Yugoslavya ve Romanya’nın da Küçük Antant’a üye olmalarından dolayı istenen birlik sağlanamadı. Bütün bu olumsuzluklara rağmen 9 Şubat 1934’te, Türkiye, Yunanistan, Yugoslavya ve Romanya’nın katılımıyla Balkan Antantı imzalandı. Bu antlaşmaya katılan devletler, sınırlarını karşılıklı güvenceye almış oluyorlardı.
Türkiye, Balkan Antantı’nı, özellikle İtalya’ya karşı bir güvenlik unsuru olarak görüyordu. Balkan Antantı’nın Türkiye’ye sağladığı en büyük kazanç, Antant üyelerinin, Montrö Konferansı’nda Türkiye’yi desteklemeleri olmuştur.
1936’dan itibaren Avrupa’da gerilimin artması ve Mihver Devletler’in güçlenmesiyle Antant zayıflamaya başladı. 1939 başlarında Yugoslavya’nın Bulgaristan’la bir dostluk antlaşması imzalaması ve Yunanistan’ın İtalya’ya karşı yumuşak bir tutum içine girmesi sonucu Antant son buldu.
Merak ettiğim bir konuydu teşekkürler.
Aktarmış oldugunuz bilgilerden dolayı teşekkür ederim.